Vloer met dubbele bodem

Afgelopen donderdag hebben we de definitieve keuze voor de aannemer gemaakt: de firma S. uit het dorpje V. waar wij vanaf eind december hopen te gaan wonen. 

Duidelijk is dat hij van aanpakken houdt. Om te beginnen gaat hij gas, water en licht afsluiten om te kunnen slopen wat nodig is. 
Dat betekent ook dat er voor ons minder tijd en ruimte zal zijn om in ons eigen rustige tempo aan de slag te gaan. Want volgend weekend is er misschien geen elektra meer, of kunnen we niet meer naar onze nostalgisch bruin betegelde toilet. 

Vandaar dat ons duidelijk was dat dit weekend een race tegen de klok zou worden om nog het nodige fysieke kluswerk te doen. Vanaf volgende week gaan we vermoedelijk weer meer tijd besteden aan denkwerk, bijvoorbeeld hoe de keuken precies geplaatst moet worden en welke verlichting we daarin willen hebben. 

Terug naar nu. 

In elk geval moet de vloer in de berging worden gelegd (vinden wij), en als het meezit maken we ook nog een kleine houtstek, zodat we volgende week, als de bomenkapper komt, het aan ons beloofde halve kuubje hout kwijt kunnen. 
Ten slotte moet op de resterende wanden het behang er van af.

Voordat het klussen kan beginnen, moet eerst weer de logistiek worden geregeld. Omdat de kleine Gamma, waar we normaal onze spullen halen, te weinig voorraad heeft, halen we het vloerhout en de diverse balkjes uit een groter filiaal. 
Voor de platen underlayment die we nodig hebben kunnen we wel dichtbij huis terecht, gelukkig maar, want tijdens het transport op het dak van de auto maken de spanbanden onheilspellende geluiden als we boven de 60 km/u rijden.

De vloer in de berging ligt zo'n 10 centimeter lager dan de vloer in de hal. Om te beginnen moet dat niveauverschil verdwijnen. 
Verder wilden we de nieuwe vloer zo aanleggen dat er ventilatie onder mogelijk was, terwijl de vloer tegelijkertijd geïsoleerd was. Het uiteindelijke idee was een sandwichconstructie. Als onderste laat zijn rachels van 2 cm op de vloer bevestigd, die eerst weer aan één kant in de loodmenie waren gezet. Daarbovenop komt een plaat underlayment van 9 mm, dan vloerbalkjes van 5 cm met steenwol ertussen en tenslotte 18mm dik vloerhout.

Hier zijn de rachels in loodmenie gezet, waarna ze op de vloer worden bevestigd met ventilatieopeningen naar de fietsenberging. Daarna worden er platen underlayment overheen gelegd.

Het is even uitkienen dat de balken op het underlayment op dezelfde plek liggen als de rachels eronder, zodat het eindresultaat net zo stevig is als wanneer de vloer alleen op balkjes zou zijn gelegd.

Als dat eenmaal gelukt is kan de steenwol ertussen. Dat is een klusje om met handschoenen aan te doen. Gelukkig kan het zware gereedschap even aan de kant blijven liggen, want een broodmes is hier perfect voor. 

Nadat de isolatie is gelegd, kan met het leggen van het vloerhout worden begonnen. Het is wel een soort circus-act, want je moet op de balkjes balanceren en voorkomen dat je gaten in de steenwol maakt als je er per ongeluk met je hele gewicht, of met de neus van je schoen, op zou gaan staan. 

 

Na een kleine veertig planken te hebben verzaagd en verspijkerd, ligt het vloertje er in. 

Nadat de overtollige stickers er af zijn geschuurd met de vlakschuurmachine kan het aflakken beginnen.

 

We kiezen voor een white-wash beits, zodat de inloopkast lekker licht blijft. Een beetje zuinig zijn we natuurlijk wel, want onder de inloopkasten zelf gaan we niet verven...., dat scheelt al weer wat tijd en verf.

 

 

Terwijl Jeanet aan het verven is, kan Henri de kamer die intussen is omgebouwd tot een bijna volledige werkplaats, een beetje fatsoeneren......

  .