Verwaarloosd

Zomaar een beeld van de interne berging. We schrijven er niet zo vaak over, omdat in de andere bergingen spannender dingen gebeuren. Als er één verwaarloosd vertrek in het huis is, dan is het deze berging. 

Hij zit ingeklemd tussen de woonkamer, het toilet en de trap. De eerste weken rook het er heel erg muf. Het leek wel alsof hij in geen jaren gelucht was.

Ooit was op de bouwtekening een badkamer ingetekend. Alle aansluitingen zijn nog zichtbaar, vlak boven de vloer. Maar die badkamer is hier nooit aangelegd. 

Ooit deed de verwarming het hier, maar die is door de vorige eigenaar al afgekoppeld. Blijkbaar niet nodig. De radiator stond los tegen de muur toen we voor het eerst binnenkwamen.

Tot nu toe hebben we de ruimte gebruikt om onze klusspullen op te bergen in een kast die eigenlijk al naar de kringloop had gemoeten, om gesloopte planken die we nog even willen bewaren neer te zetten.
En we kleedden ons hier de eerste weken om, want het was zo'n beetje de enige ruimte waar het niet zo stoffig was. 

Maar dat is sinds een kleine week ook niet meer zo. De werklui hebben de leidingkoker die er doorheen loopt opengemaakt, om te kijken hoeveel de standpijp van de riolering kan worden verplaatst en om er nieuwe leidingen doorheen te trekken. 

Nadat ze die leidingkoker hebben open gemaakt, hebben ze stukken uit de vloer weggehakt. Nu het er eenmaal net zo stoffig is als in de rest van het huis, zijn ze ook begonnen om spullen neer te leggen. Voorlopig nog kleinigheden, zoals mallen voor het hangend toilet, een restant afdekzeil, wat tegeltjes, zulk soort dingen. 
Maar we weten niet waar dat eindigt.

Dit is het enige vertrek waarvoor we nog geen concrete plannen hebben.
Dit weekend hebben we nagedacht hoe we deze ruimte een impuls kunnen gegeven. Iets met kasten, en een railverlichting aan het plafond. Maar uitgewerkt zijn die plannen nog niet. 
Er kan volgens ons nu ook nog niets worden aangelegd, omdat het er nu veel te rommelig is. Dus denken we er niet teveel over na. 

Vlotte kans dat we het pas gaan aanpakken als de rest van het huis bijna af is. Als het dan nog nodig is. En als we er dan nog de moed voor hebben. Anders blijft deze berging opnieuw verweesd achter, en wordt het net zoiets als de laatste ontbrekende plint die alleen door bezoek wordt opgemerkt. 

Hondenpoep

Vandaag zouden we rustig aan doen. Het is per slot van rekening zaterdag, en in huis kunnen we eigenlijk niet zoveel doen omdat het stukwerk moet drogen. 

Onze aannemer had ons verteld dat we vanaf 1 november onze keuken konden gaan monteren. Wij hebben gekozen voor een 'basic' keuken van Ikea, maar wel met een mooie kwaliteit apparatuur erin, van AEG. 
Wij hopen dat het met het gebrek aan compatibiliteit, waar iedereen ons voor heeft gewaarschuwd, meevalt. Anders zijn we daar over een paar weken weer dagenlang mee zoet. Maar dat zien we dan wel weer.

Eerst vandaag dus de keuken en de apparatuur geregeld. Vanaf vrijdag 7 november gaan we alles in elkaar schroeven. 
Na de bestelling van de keuken hebben we voor de inloopberging vijf schuifdeuren besteld (aan één kant drie schuifdeuren, aan de andere kant twee), en ten slotte hebben we nog een tweede verlichtingsrail voor de tweede berging aangeschaft. 

Daarna zijn we even bijgekomen met een vegetarische lunch bij "Op Hodenpijl", één van de meest relaxte, goeddeels vegetarische brasserieën in de omgeving. 

We hadden een 'plankje' voor één persoon, met een extra kopje pompoensoep erbij. Elke keer is het hier weer genieten, want bijna alle groenten komen uit de eigen biologische tuin en de smaken die gepresenteerd worden zijn zo intens, dat maak je maar zelden meer mee. 
Over een paar jaar hoopt Jeanet dit soort lekkernijen uit eigen tuin te kunnen oogsten. 

Kortom een goeie manier om er heel even helemaal uit te zijn. 

Daarna zijn we nog even naar het huis gegaan. Daar bleek iemand zijn hond in onze tuin te hebben laten poepen. Eigenlijk best asociaal, en niet wat wij hadden verwacht in deze ogenschijnlijk nette buurt. 
Maar goed, om te voorkomen dat het van kwaad tot erger gaat hebben we geprobeerd om de omgewaaide afrastering tijdelijk zo te bevestigen dat er geen honden meer naar binnen kunnen. 

Deze afrastering is een noodoplossing waar we niet veel energie in willen steken. Binnenkort hopen we immers uitsluitsel te krijgen of we een stuk snippergroen naast het huis kunnen kopen. 

Dan pas gaan we alles afzetten met trellis die we laten begroeien met klimop en andere dichte gewassen. Onze tuin staat nu al vol met hedera. Dus hebben we al diverse stekken afgeknipt. Dit zijn de meest recente. 

Als alles meezit hebben ze binnen een paar weken wortels zodat ze in de stekgrond kunnen. Dan kunnen we volgend jaar alles uitpoten. Zodat we na één, hooguit twee seizoenen lekker beschut in onze eigen tuin kunnen zitten. 

Zonder inkijk, en helemaal zonder hondenpoep.

Dakkapel (deel II)

Hoewel er op locatie niet veel van te merken is, zijn de voorbereidingen voor de dakkapel blijkbaar in volle gang. 

De aannemer lijkt ons zoveel mogelijk in spanning te houden door niets over zijn planning los te laten. Als we hem naar de dakkapel vragen, lacht hij minzaam en laat hij het bij de opmerking dat 'alles in bestelling staat'. 
Toch horen we af en toe iets over de voortgang. Van timmerman R. horen we dat de verschillende onderdelen door hem al in elkaar gezet zijn in de werkplaats.

Nu schijnt het wachten te zijn totdat het glas in de kozijnen kan worden geplaatst. Of totdat het een paar dagen redelijk droog is.  

Toch is er niet alleen activiteit achter de schermen. Afgelopen week zijn er verschillende houten stutten onder de dakbalken geplaatst, zodat het dak niet instort als de dragende muur wordt gesloopt. 
En vrijdag is het dragende deel van de muur tussen de slaapkamer en de gang gesloopt, zodat we een eerste indruk krijgen hoe groot de werkplekken ongeveer kunnen worden. 

Kortom, alles lijkt startklaar voor het plaatsen van de dakkapel.

De aannemer zal zijn geheim binnenkort moeten verklappen, want voordat er gestart kan worden met het plaatsen van de dakkapel, moeten we van hem een seintje krijgen omdat we vóór aanvang van de bouw een zogenaamd bouwkaartje moeten inleveren bij de gemeente.

Van ons mag dat seintje volgende week komen!

Het toilet.....bijna

Dit was het vertrekpunt voor ons toilet. Weliswaar authentiek jaren '70, maar voor ons te donker, en bovendien willen we graag een hangend toilet zodat deze betrekkelijk kleine ruimte ook makkelijk schoon te maken is. 

De afgelopen weken zijn eerst alle tegels van de muren en de vloer gehaald, waarna de installateur de standpijp naar achteren heeft geplaatst om een inbouwreservoir voor een hangend toilet mogelijk te maken.

Gisteren was een begin gemaakt met de afwerking, in de vorm van een ruwe aftimmering in gipsplaat. 

Vandaag is de stukadoor aan het werk geweest. 

Met een beetje fantasie kunnen wij ons nu al voorstellen hoe het wordt, ook al moet de vloer nog worden gelegd, moeten de tegels nog worden gezet, moet het fonteintje nog worden gemonteerd en moet de definitieve toiletpot nog worden geplaatst......

Glad!

Yes!! 


Zo hadden we ons de wanden ongeveer voorgesteld: Zo glad als een spiegel.

Dit weekend waren we nog een beetje ongerust, toen we bij de spullen van de stukadoor een grote emmer Spachtelputz zagen staan. Daarom hebben we nog even contact met de aannemer gezocht, die ons gelukkig op tijd gerust wist te stellen zodat we van een gezonde nachtrust konden genieten. 

Gisteren waren we er niet aan toegekomen om even langs te gaan, maar vanavond was er het tastbare bewijs: spiegelgladde wanden in de keuken, waar vorige week nog de ruwe wand na het afbikken van de tegels te zien was en de in de muren gefreesde leidingen. Eén wand in de woonkamer is al helemaal gedaan.

We raakten bijna niet uitgekeken.

De stukadoor had ons verteld, dat hij maandag zou beginnen met het in de primer zetten van de wanden. Blijkbaar een gele primer, die nu in de rest van de kamer en op de plafonds nog te zien is. 

Op de wanden gaat "Goldband". Er liggen in de woonkamer nog zo'n 12 zakken te wachten, dus gaat er nog een slordige 300 kilogram tegen de muur. Wij weten sinds kort hoe zwaar en moeilijk dit werk is, dus onze bewondering is groot.

Voor het mengen staat een hele grote kuip op een karretje klaar in de keuken, en het water wordt blijkbaar uit het tapkraantje in het toilet hier naar toe gehaald.

Het resultaat voldoet helemaal aan onze verwachting. Als de rest van de wanden ook zo worden.......  

We vragen ons zelfs af of het misschien wel te mooi wordt, want in het huis moet uiteraard wel geleefd kunnen worden.

Vintage lamp

Trouwe volgers van deze blog herinneren zich misschien nog de lampen op deze foto uit ons allereerste bericht.

Hoewel de donkerbruine kleur ons niet beviel, en de lampen voor de keuken eigenlijk totaal ongeschikt waren met hun smalle lichtbundel, vonden wij de vorm wel grappig. 
Dus hebben we ze, nadat ze al van het plafond waren gehaald, niet direct naar de kringloop of de vuilstort gebracht, hoewel ze al achter in Henri's auto waren gegooid om af te voeren. 

Maar elke keer was er die twijfel. Weggooien kon later ook nog wel.

Totdat we uiteindelijk maar een spuitbus witte verf hebben gehaald, om te kijken wat het dan zou worden. Na een paar verflagen is dit het resultaat.

Wij vinden ze nu eigenlijk zo leuk, dat we ze niet meer weg gaan doen. Met nieuwe fittingen en een hip strijkijzersnoer passen ze weer helemaal bij deze tijd. 

Misschien gaan we ze boven de werkplek hangen, of als sfeerverlichting boven het aanrecht.


   

 

Inloopkast

Na het plaatsen van de wand, het zelf stuken van delen van de muur, het leggen van de vloer en het in de whitewash zetten van de vloer, is het eindelijk zover dat de kasten in de berging kunnen worden gemonteerd. 

De inloopkast wordt een combinatie van eigen werk waaraan een paar IKEA ladekasten worden toegevoegd, waarna het geheel zal worden afgemaakt met schuifdeuren van vloer tot aan het plafond. 

Het leek ons een goed idee om de kastenwand met een kleine plint boven de houten vloer aan te leggen: zo komt er minder snel stof in de kast. 

De constructie start daarom met twee plinten, die met dwarslatten versterkt zijn omdat je wel het nodige gewicht in de kast kwijt wilt. Hiermee is Henri donderdagmiddag aan de slag gegaan. De fietsenberging annex werkplaats is ideaal om dit te doen, omdat je de timmerlui van de aannemer die in huis bezig zijn, niet voor de voeten loopt.

Na montage van de plinten kunnen de geplastificeerde panelen op maat worden gezaagd, wat we uiteraard zelf doen in de als werkplaats ingerichte woonkamer.....

 ....waarna ze kunnen worden afgemonteerd in de berging. 

 

Hoewel nog maar half af, krijgen we zo toch een indruk van hoe de inloopkast gaat worden. Volgende week gaan we verder met de kastplanken.

Bovendien kunnen we straks de schuifdeuren bestellen, waarna de eerste spullen er in kunnen. 

Het is het eerste vertrek waarbij je een idee krijgt hoe het hier uiteindelijk zal gaan worden, en dat geeft wel een kick midden tussen de kaalslag in alle andere vertrekken. 

 

Een leeg huis

Het huis raakt leger en leger. Stukje bij beetje verdwijnen onderdelen die al decennialang onderdeel waren van het huis. Nu achteloos weggegooid in een container die met de dag voller raakt. Wat een puin komt er uit het binnenste. Een douchebak die sinds 1978 dienst gedaan heeft, net als een afvoer, een houten paneel en een toilet…

Vanaf nu begint de opbouw en komen er als het goed is alleen maar nieuwe frisse spullen in.  Het huis ondergaat langzamerhand een metamorfose. We zijn heel benieuwd naar het eindresultaat, maar voorlopig moeten we zelf hard aan de slag, want deze aannemer laat er geen gras over groeien. Na het stuken van de benedenverdieping mogen we aan de slag met de keuken, nadat we eerst zelf goed hebben uitgemeten of de leidingen wel op de goede plek ingefreesd zijn. Na zorgvuldig nameten blijken alle wandcontactdozen, de gasaansluiting en zelfs het nieuwe gat in de buitenmuur voor de afvoer van de afzuigkap exact volgens de tekening van Jeanet te zijn uitgevoerd. We kunnen weer een nachtje rustig slapen…

Palet van een stukadoor

De muren zijn kaal, de keuken is gestript, en alle leidingen zijn in de muren gefreesd. 

Vandaag was de aannemer de laatste obstakels aan het opruimen voor de stukadoor. Volgens de aannemer houden stukadoors van een 'gespreid bedje', en willen ze niet dat hun nog ergens een schakelaar, stopcontact of plafonnière in de weg zit.

Volgende week gaat de stukadoor de benedenverdieping aanpakken. Zo te zien houdt deze man van gestructureerd werken. Zijn gereedschap heeft hij in elk geval neergelegd alsof er een stilleven van geschilderd moet worden.

Hakken en zoeken

In de betrekkelijk kleine badkamer boven zat een ligbad, een douche, een toilet, en een wasbak. 

De oude waterleidingen zijn intussen gesloopt en worden allemaal vervangen door nieuwe. 

Voor de afvoer kan misschien gebruik gemaakt worden van de oude rioleringsbuizen. Dat zou een hoop werk schelen, want de riolering is niet in de dekvloer, maar in het beton gestort. Maar als je die oude riolering opnieuw wilt gebruiken, dan moet je wel weten hoe hij precies loopt. 
Op de bouwtekening is dat niet te zien. 

Dus is timmerman R. aan het hakken geslagen, in de hoop dat snel duidelijk zou worden hoe de riolering in de grond is gelegd. Maar de vloer geeft zijn geheimen niet zomaar prijs. 

Het hakwerk gaat moeizaam, of, zoals R. zegt, kiezel voor kiezel. En het leidingenschema is ook niet al te helder. De buizen lijken in vrij willekeurige richting in de vloer te liggen. Ergens onder de vloer moeten de rioleringsbuizen bij elkaar komen. Maar waar, is nog niet helder. 

Het is frusterend, maar onze aannemer wil blijkbaar geen half werk leveren. Dus zal er maandag verder worden gehakt. Net zo lang totdat duidelijk is, hoe dit ooit is aangelegd. 

Lichtstraat (1)

Zo'n twee weken geleden vroeg de aannemer of wij even langs wilden komen om aan te geven waar wij de drie dakramen in de woonkamer wilden hebben. Zo hoog mogelijk in het schuine dak, hadden wij aangegeven. 
Omdat je voor de precieze plek afhankelijk bent van de balken in het dak, was het afwachten of dat zou lukken.

Hoewel de dakramen nog in bestelling zijn, bleek vandaag al het gat uit het schrootjesplafond gezaagd te zijn. Handig voor de elektricien, volgens onze aannemer, want die moet de lichtpunten verleggen.

Best een groot gat in ons plafond. 

Maar wel op de plek zoals wij hem hadden gedacht. Gelukkig zijn de originele schrootjes heel gebleven. 

Wij zijn héél erg benieuwd hoe het is, als het daglicht hier naar binnen stroomt. 

Dagelijkse inspectie

De dagelijkse rondgang om te kijken wat er allemaal is gedaan. Met strenge blik wordt opgetekend wat er goed ging, wat beter kan, en op welke punten we even moeten overleggen of bijsturen? 

  

Nu lukt het nog om elke dag even poolshoogte te nemen. Als we na het werk direct vertrekken zijn we er nog net voor het donker is. 

Nog één weekje, en dan is ook dat voorbij, want dan is het wintertijd.

Dan moeten we met de zaklantaarn of de looplamp in de hand onze ronde doen, tenzij we inmiddels zoveel vertrouwen in de aannemer hebben dat we af en toen een paar dagen durven over te slaan. 

 

Dry Rot

Om het huis wat aantrekkelijker te maken voor de verkoop, was het dit voorjaar rond om rond nog even snel geverfd. Natuurlijk ga je dan niet elk gaatje en scheurtje minutieus dicht plamuren, dat is iets voor de volgende eigenaren.

Maar dit vonden wij bij de eerste bezichtiging al wel een beetje ver gaan. Een voor driekwart vermolmd kozijn in de slaapkamer, waar aan de buitenkant overheen was geverfd alsof er niets aan de hand was.

De Engelsen noemen dit 'dry rot', en de beste remedie is, aldus de Engelsen, om het hout te impregneren met koelvloeistof. In Engeland wordt dit gebruikt om monumenten te conserveren.

Wij zijn bang, dat dat hier niet meer gaat helpen. Wij hebben de aannemer dan ook gevraagd om dit kozijn maar in zijn geheel te vervangen. 

Noodtoilet

Met de sloop van het laatste deel van de keuken is ook het water afgesloten zodat we nu helemaal niet meer over een toilet of kraan beschikken. Terwijl Henri vanmorgen vroeg op de hovenier zit te wachten, ziet hij timmerman R. van de aannemer koffie maken van het laatste leidingwater.

Het is dan ook best een opluchting, als daarna blijkt dat de installateur vandaag een tijdelijke toilet gaat plaatsen. 

Nadat de installateur is gearriveerd ligt de gang in no-time bezaaid met elektrisch gereedschap, waarmee vergeleken onze eigen boortjes en zaagjes kinderspeelgoed lijken. 

Het lawaai van de slobbenfrees waarmee de hovenier buiten aan het werk is, wordt met gemak overstemd door de betonhamer van de installateur. 
Gelukkig is de herrie snel achter de rug.

Al snel blijkt dat het tijdelijke van de toilet alleen om de closetpot gaat. Als eerste wordt het Geberit inbouwreservoir geplaatst, waarbij de vloer een paar  decimeter wordt opengebroken om de standpijp op de goede plek te krijgen. 

Dat het inbouwreservoir strak tegen de wand kan, helpt om het toilet redelijk ruim te houden.

Behalve het toilet is rechts ook nog een tapkraantje geplaatst, om handen te kunnen wassen en om specie aan te maken voor de stucadoors.  

Alles bij elkaar blijkt het een klus van nog hooguit een paar uur. Blij dat we voor dit soort zaken vaklui inhuren, want zelf zou je hier een paar dagen voor moeten uittrekken.
 

Stronken frezen

Nadat de bomen vorige week gekapt zijn, waren er nog drie grote stronken in de tuin achtergebleven. Omdat die de aanleg van een nieuwe tuin nogal in de weg staan, moesten deze wortels weg. 

Vermoedelijk lopen de wortels onder de halve tuin door, zodat verwijderen vrijwel onmogelijk is. In plaats daarvan worden de wortels tot een diepte van zo'n dertig centimeter weggefreesd. Hiervoor wordt een zogenaamde 'slobbenfrees' gebruikt. 

Vandaag kwam de hovenier met een op afstand bestuurbaar voertuig langs, met een nogal agressief uitziend neusje.

Dit apparaat is radiografisch bestuurbaar, en het knabbelt de wortels centimeter voor centimeter af. Het hele proces is niet bepaald geruisloos, want met ruim 100 decibel kon de hele buurt weer volop meegenieten. 

Wat overblijft is een combinatie van omgewoelde grond, vermengd met houtsplinters. 

Wij hopen dat dit goede mest is voor nieuwe aanplant, maar dat merken we op zijn vroegst volgend voorjaar.
 

Stukje bij beetje

Net als met alle werk zijn sommige klussen leuker dan andere. Sommige dingen liggen je nu eenmaal beter dan andere, maar soms zit het ook met leuke klussen gewoon tegen. 
Dan is het verleidelijk om telkens even iets anders te gaan doen, maar uiteindelijk moet die vervelende klus toch af.

In ons huis lijkt het slopen van de badkamer zo'n klus. Terwijl de keuken en de toilet beneden binnen één dag gestript waren van tegels, wordt in de badkamer elke keer maar een klein stukje gedaan. 

Vandaag is een deel van de vloertegels gesloopt. De sloop van de wandtegels is nog weer uitgesteld. 

Morgen verder. Of overmorgen, als er eerst een ander, leuker klusje tussendoor komt. 

Afkoppelen

Vandaag is het laatste deel van de oude keuken gesloopt en zijn de leidingen afgekoppeld. Ook de radiator die links aan de muur zat, is al weggehaald. 

Veel kaler dan dit wordt het niet.
 

Vanaf nu kan in de keuken worden opgebouwd. Er is al een begin gemaakt met de waterleiding en de afvoer. 

Dit is eigenlijk ondankbaar werk omdat het later allemaal achter de keukenkastjes verdwijnt. Maar nog ondankbaarder moet het werk zijn wat wij helemaal niet hebben gezien, omdat het onder de grond zit. 

Enig minpunt is dat je nu je handen niet meer fatsoenlijk kunt wassen. Want als je vijf minuten binnen bent, dan voel je het stof al op je vingers zitten, en wij denken dat als je er aan de slag gaat het stof in al je poriën gaat zitten. 

De enige plek waar je je nog een beetje kunt behelpen is het fonteintje in de toilet. Die doet het nog. De vraag is hoe lang nog. 

 

Eer van je werk

Een tijdje gelden vertelden we dat Jeanet een schema had gemaakt voor de leidingen in de keuken. Blijkbaar zo goed en nauwkeurig, dat onze elektricien en installateur het op het raam van de keuken hebben geplakt om zo 'vanaf tekening' te kunnen werken. 

Toch wel iets om een beetje trots op te zijn!

Misverstand

Van de buren hadden we gehoord dat de deur in de cv- en wasmachineruimte op de verdieping net een paar centimeter te smal was om een wasmachine doorheen te tillen. Zij vertelden dat bij hun, nadat het huis al was opgeleverd, alsnog in het kozijn moest worden gezaagd om de doorgang 60cm breed te krijgen. 

Gewapend met deze kennis zijn wij op witgoedjacht gegaan, en al snel bleken er wasmachines met 'borstelloze' motoren te zijn, die maar ongeveer 55cm diep zijn. Daar hebben we een van besteld, omdat we onze eigen oude wasmachines toch achterlaten. Bovendien heeft zo'n ondiepe wasmachine het voordeel, dat je meer ruimte overhoudt in deze betrekkelijk smalle ruimte.
Probleem opgelost, en wij waren het al weer helemaal vergeten.

Zo niet onze aannemer! 

De eerste keer dat we met hem door het huis liepen hadden we dit verhaal van de buren verteld, en hoewel het niet in de offerte stond, had hij dit blijkbaar goed in zijn oren geknoopt. Een paar dagen geleden zag Jeanet bij binnenkomst allemaal rood slijpsel, waarvan we ons afvroegen waar dat nu weer vandaan kwam. Totdat Jeanet zag dat er in het hardhouten kozijn gezaagd was.......

Toen we onze aannemer vertelden dat dit niet de bedoeling was, zei hij dat we dit maar niet tegen zijn medewerker R. moesten zeggen, want "anders wordt hij gek!" 

De oplossing is nu dat er een nieuwe, demontabele lat op het kozijn wordt gezet, zodat er ook een normale wasmachine doorheen kan, mocht dit ooit nodig zijn.

Hopelijk blijft het in de communicatie beperkt tot dit soort kleine misverstanden!

Stofbende

Van de aannemer hadden we al begrepen dat gisteren aan de elektra zou worden gewerkt, en morgen met de verwarming en het sanitair zou worden begonnen.

Toen we gisteren een kijkje namen, was het al bijna donker, maar konden we nog net zien dat alle stopcontacten waren verwijderd en de draden los uit de muur hingen. Ook was in de keuken een aantal nieuwe elektrabuizen in de muur gefreesd.

Omdat de installateur pas morgen begint, verwachtten wij niet dat er vandaag veel gedaan zou zijn, en dat het werk pas morgen weer verder zou gaan.
 
Bij binnenkomst bleek de hele benedenverdieping grijs van het stof te zijn. Hadden we dit gisteren soms niet gezien, omdat het toen al donker was? Er waren geen nieuwe leidingen gefreesd, en veel was er beneden verder ook niet veranderd. 

Dan maar een kijkje boven nemen. Daar bleek de muur naast het kozijn van de badkamer te zijn doorgezaagd, en dat had vrijwel zeker die enorme stofbende veroorzaakt. 

 

Het doorzagen van de muur is nodig om het kozijn in de badkamer iets te kunnen verplaatsen. 
Daarmee worden twee vliegen in één klap geslagen: door de douche iets smaller en dieper te maken, kan de standpijp voor het toilet zonder noemenswaardig breekwerk op de goede plek worden versleept. En daarmee krijgt Jeanet haar felbegeerde doucheruimte van 90 x 90 cm, iets wat er aanvankelijk niet in leek te zitten.