Bollen

Afgelopen weekeinde zei de hovenier dat we de tuin nu 'in gebruik konden nemen'. Hoewel Henri dacht dat hij bedoelde dat we er dan in konden ontspannen en genieten, bedoelde hij misschien ook wel dat we er nu zelf in verder konden werken.
Want voor de echte tuinliefhebber is dat vermoedelijk één en hetzelfde. 

Zoals vanmiddag: bollen poten. 

In totaal hebben we ruim 650 bollen, die over de hele tuin verspreid moeten worden. Zelfs onder het gazon komen bollen, in totaal een vijftigtal krokussen. We hebben de hele voorraad de afgelopen maanden bij elkaar gescharreld bij diverse kwekers en tuincentra, en zelfs in de markthal in Rotterdam wisten we een aantal bijzondere tulpenbollen te kopen. 

Henri had vanmiddag vrij genomen, en Jeanet werkte thuis. Maar zij kon wel even een uurtje ruimte vinden om op deze zonovergoten dag de handen uit de mouwen te steken. Nadat vrijwel de hele voorraad bollen op het terras was uitgestald, kon een eerste selectie worden gemaakt. Want dat het niet zou lukken om alle bollen te planten in een halve middag, stond van tevoren wel vast.

En als je dan aan de slag bent, zie je wie echt hart heeft voor het tuinvak. Jeanet gaat vol enthousiasme aan de slag, en voordat je het weet zitten er zo'n 150 bollen, groot en klein, in de verschillende borders. Dat in schril contrast met Henri, die niet verder komt dan de 50 krokusbolletjes onder het gazon te steken en dan liever boodschappen gaat doen.

Het planten van bollen is letterlijk een diepte-investering. Over een paar dagen kun je niet meer zien waar er allemaal wat in de grond is gegaan. Hier en daar staat alleen een bordje dat verraadt dat hier iets onder de grond aan het gebeuren is.

Pas over een half jaar zullen we bijvoorbeeld weten of deze Allium ons gaat verblijden met zijn bolvormige, grootbloemige bloeiwijze op een stevige bloemsteel van een meter hoog, zoals de verpakking ons belooft.