dinsdag 22 december 2015

Afwerking

De vorige keer had de hovenier nèt niet alles af gekregen. Er zou dus nog één extra dag in de tuin besteed worden, om de laatste dingetjes te doen. Omdat de waterplanten nog in bestelling stonden, zou het een paar dagen duren voordat het laatste werk gedaan zou worden. 
Uiteindelijk kwamen we uit op vandaag. Eigenlijk wilde de hovenier vorige week al aan de slag, maar omdat wij toen geen van tweeën thuis aanwezig waren leek het ons handiger om het vandaag te doen. 

En dus zagen we vanmorgen, toen we de gordijnen open deden, voor de laatste maal de pick-up achter het huis geparkeerd en de vertrouwde gele kruiwagen op ons gouden pad staan. 


Heel veel hoefde niet te worden uitgeladen. Naast - uiteraard - het gereedschap zagen wij de waterplanten, één paal en nog wat klein grut de tuin in gedragen worden.


Met deze laatste paal is de open afscheiding tussen ons en de buren compleet, omsloten door de oude taxus en de laurier. De klimmers tegen de palen kun je nu nog nauwelijks zien, maar met een beetje mazzel kunnen we de tuin van de buren volgend jaar amper meer zien door het nieuwe, opschietende groen.  

Maar ook nu er nog geen begroeiing tegen aan staat, vinden wij het al heel fraai geworden!





***

Een tweede klus was het vervangen van het eenvoudige haakje op de poort door een echt slot. Hoewel je voorlopig nog vrij makkelijk over het schapenhek heen kunt stappen, nu de haag nog moet gaan groeien, leek het ons handig als we het hek aan beide kanten gemakkelijk open en dicht kunnen doen en ook op slot. 
Visueel niet de meest spectaculaire verandering van vandaag, maar het is zo toch een stuk prettiger dan met alleen een haak, en - op termijn - ook wel iets veiliger.
 






***

Dan de klus waar wij het meeste naar hadden uitgekeken: het aankleden van de vijverrand en het laten afzinken van de waterplanten. Zoals we al eerder hebben verteld, wordt de rand van de vijver bekleed met oude stukken korrelbeton die zijn overgebleven van de bloembakken die Henri vorig jaar aan stukken heeft geslagen. Dit vormt, zo begrijpen wij, een ideale ondergrond voor mossen en kleine plantjes die zich kunnen hechten aan dit ruwe materiaal zodat zich de komende jaren een vloeiende overgang tussen de vijver en de rest van de tuin kan ontwikkelen. 

Bovendien biedt het korrelbeton ook grip aan dieren die per ongeluk te water zijn geraakt, zoals onze egel, waar we trouwens nog geen signalen van hebben gezien (maar misschien ligt hij al in een diepe winterslaap in zijn comfortabele egelhuis.....).


Het is trouwens niet zo dat de waterplanten nu direct al een heel erg volgroeide aanblik bieden: van de meeste waterplanten zie je eigenlijk alleen nog maar de pot met wat kiezels of een vrij kale tak waarvan het plaatje belooft dat er volgend jaar schitterend blad en nog mooiere bloemen aan zal komen.

 

Alleen met wat fantasie, en van heel dichtbij, is al iets van het vijverleven zichtbaar......





***

En dan, als laatste, wordt nog een aantal draadmatten van gegalvaniseerd staal tegen de schutting en de muur bevestigd, als houvast voor veel van onze klimplanten, waaronder clematis, vuurdoorn en onze druiven. 
Deze matten zijn  - opnieuw - een mooi voorbeeld van hergebruik, want ze zijn afkomstig uit een tuin in Delft en gaan bij ons, opnieuw op maat geknipt, een tweede leven tegemoet.




Nadat de matten op maat zijn geknipt en aan de schutting bevestigd, wordt onze kamperfoelie door de hovenier met de nodige aandacht al door het vlechtwerk heen geleid.


Ook hier krijg je, als je maar dichtbij bent, al bijna een idee hoe het ooit kan gaan worden......



***

En daarmee is de tuin af! Of toch niet? Want eigenlijk is de afronding van het werk van de hovenier slechts de voorbereiding van het echte werk, wat vooral van de natuur afhankelijk is........ wat zijn wij benieuwd hoe de tuin er over een half jaar uit ziet, als alles na de winter begint op te komen en gaat uitlopen!

Daar hebben wij heel romantische beelden bij. Maar misschien denken we later, als we het groenafval amper nog de baas kunnen en onze groene kliko elke week te klein blijkt, met weemoed terug aan deze periode dat we haast niet kunnen wachten totdat alles gaat aanslaan......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.