Dakkapel (deel I)

Een tijdje geleden meldden we dat we hadden gezien dat de omgevingsvergunning voor onze dakkapel al op 28 augustus was verleend, en dat we nu in de termijn van mogelijke bezwaarschriften zaten. 
De termijn van zes weken zou afgelopen vrijdag verstrijken. 

Van de gemeente hadden we nog geen bericht gehad, maar donderdag lag er opeens een envelop in de bus. Vol verwachting maakten we die open, maar het enige wat daar in zat was een aanmaning omdat we een eerder gestuurde rekening niet hadden betaald. 

Het leek handig om maar eens te bellen met de gemeente hoe het er voor stond. 

Omdat het gemeentelijk loket dagelijks na half één dicht is (wie weet dat niet?), konden we pas vrijdagmorgen bellen. En toen bleek dat de vergunningsprocedure al was afgerond, de stukken intussen al naar het digitale archief waren verstuurd, en dat wij eind augustus die stukken al hadden moeten hebben. 
Dat was dus niet zo. 

Het belangrijkste is natuurlijk dat de vergunning is verleend, maar wel jammer dat we nooit de papieren vergunning zullen zien, vol met mooie stempels en handtekeningen. Wij zullen het moeten doen met een digitaal gescand bestand, dat wij binnenkort gemaild krijgen. 

Vrijdagmiddag hadden we een afspraak met onze aannemer, en zouden we hem het goede nieuws dat de vergunning rond was meteen kunnen melden, zodat hij een begin kon maken met het werk. Want hij had er al een paar keer naar gevraagd. 

Toen we kort na het middaguur aankwamen, zagen we aan de trap dat er boven gewerkt was. 

Wij dachten eerst nog dat de laatste tegels nu gesloopt waren, maar wie schetst onze verbazing toen bleek dat het gat voor de dakkapel aan de binnenkant al helemaal was uitgezaagd!

Zo groot zou de dakkapel dus worden, maar was hij nou kleiner dan op de tekening? Waarom begint de dakkapel niet dichter bij de zijwand, zo kunnen we toch nooit een schuifkastenwand over de hele breedte van de slaapkamer kwijt?  En zouden we het wandje in de slaapkamer dan toch niet helemaal anders moeten zetten, want kun je in deze ruimte wel een werkplek kwijt?

Jeanet klapt meteen haar iPad open om de maatvoering nog eens na te kijken, maar het klopt toch allemaal. Ongeveer 5,5 meter breedte waarmee we bijna net zoveel ruimte winnen als de oppervlakte van de hele woonkamer van Henri. 

Wat kun je er toch raar tegen aan kijken, als het nog niet af is. Maar die kastenwand in de slaapkamer is een extra puzzel die we nog moeten oplossen.