Leeg

We weten dat er op dit moment koortsachtig in ons nieuwe huis wordt gewerkt. Er moet een deadline gehaald worden. Morgen komt de stucadoor langs, die eerst de badkamer gaat stuken en de dag erop de rest van de dakkapel. Zowel timmerman R. als de installateur en de elektricien maken overuren zodat de stucadoor aan de slag kan gaan.

Maar het gaat een beetje langs ons heen. Vandaag hebben wij andere zorgen. Op de agenda staat de opslag van de boedel van Jeanet. 

Om elf uur zouden de verhuizers komen. Terwijl Jeanet nog de keuken aan het opruimen is, ziet Henri de verhuiswagen en de verhuislift al de hoek om komen. 
Het is rond half elf. Het feest gaat dus al eerder dan gepland beginnen. 

Wat volgt, gebeurt in een razend tempo. In nog geen anderhalf uur zien wij de circa tachtig verhuisdozen en banken, stoelen, tafels, tafeltjes, en alle andere losse meubels, kasten, spiegels, kunstwerken en matrassen via de lift aan de achterkant van het huis in de 20-voet containter opgeslagen worden.

In deze container zullen alle spullen de komende zes weken blijven. 

Dat al deze spullen op 22 december in ons nieuwe huis worden afgeleverd en dan ergens een plekje zullen moeten vinden, dat is nu van later zorg. 

Wat achter blijft is een leeg huis.   

Dat is wel even een overgang. Vooral omdat het nieuwe huis nu nog zo´n onbewoonbare bende is. 

Gelukkig wordt daar nu zo hard gewerkt. Tot in de avonduren aan toe. Dat is een troostrijke gedachte nu het in bijna perfecte staat verkerende oude huis overmorgen wordt overgedragen aan de nieuwe bewoners.