Stapelstenen

Na het plaatsen van het egelhuis wachtte vandaag nog een klus waar Henri wat minder naar had uitgekeken. Het gaat om het verwerken van de enorme stapel stenen en puin, zoals een aantal blogs terug was te zien. Deze stapel moet worden omgetoverd in een bankje achter de Japanse esdoorn en een stapelmuur aan de voorkant van het huis.

Om deze klus nog "extra leuk" te maken, begint het, zodra het werk is begonnen, met bakken uit de hemel te komen en begint de wind al aan te trekken in de richting van de storm die we later op de dag krijgen.

*** Het Bankje ***

Het bankje is geïnspireerd op Appeltern, waar we soortgelijke bankjes zagen om even op plaats te kunnen nemen. Ons ontwerpje is simpel: drie stapeltjes gewassen grindtegels met daartussen ruimte voor wat houten stammetjes (uit de houtstek), waar later nog eens gaatjes in geboord moeten worden om er een insectenhotel van te maken.

Tenminste, als we dat tegen die tijd nog kunnen opbrengen.

Het maken van het bankje gaat supersnel: drie stapeltjes stenen, zo goed en zo kwaad als het gaat waterpas in de blab gelegd, waarna de ruimte tussen de stapeltjes kan worden gevuld.

Hieronder het voorlopige resultaat. Voor het beeld hebben we er al wat vlonderhout opgelegd. Daar kun je nu nog niet echt op zitten. Als alles binnenkort weer een beetje droog is, gaan we dit wat serieuzer monteren.

*** De stapelmuur ***

Nadat het bankje is gemaakt, kun je eigenlijk nog maar amper zien dat er al wat stenen van de stapel zijn gehaald. Dat is op zichzelf mooi, want we willen deze stenen ook gebruiken voor een stapelmuurtje aan de voorkant van het huis. Die moet zorgen voor wat barrièrewerking, zodat de buren niet meer zo snel hun hond in onze tuin zijn behoefte laten doen, en bovendien raakt zo'n muurtje langzamerhand helemaal begroeid en biedt het beschutting of zelfs een 'thuis' aan allerlei insecten, spinnen en dergelijke.

Het afpellen van de pallet met grindtegels lijkt een eindeloos proces, dat steentje voor steentje moet gebeuren. Een voordeel is dat het Gravidor pad zo al wel een beetje wordt ingelopen......

Het voorbereidende werk, om er voor te zorgen dat het muurtje niet op gemeentelijke grond komt te staan....

 

 En dan maar sjouwen, zoals gezegd: steentje voor steentje.....

....in het begin zit de stemming er nog wel goed in, maar langzamerhand lijken die stenen wel steeds zwaarder te worden!

 

Twee beelden van het stapelmuurtje halverwege..... 

En dan eindelijk het resultaat, vlak voordat het donker in valt.

Nu moet nog blijken, hoe solide het allemaal is. De storm die nu waait is al vast een goede test, om te kijken of het muurtje overeind blijft staan!

En mocht het mis gaan, dan zal het wel even duren voordat Henri iets kan herstellen. Want naar verwachting zal de spierpijn in zijn armen nog wel een paar dagen aanhouden.....

Het egelhuis

Ditmaal geen verslag van het werk van de hovenier, waarbij wij vanaf de bank zitten toe te kijken en hooguit af en toe een kop koffie of thee serveren, maar weer eens wat eigen werk. Het gaat om het ontwerpen, maken en plaatsen van een egelhuis.
Het werk van deze blog-entry was zaterdagmiddag al begonnen, en de studie voor het ontwerp heeft wel een week gekost.  Voor ons gevoel mag een egelhuis in de Biotope Garden, zoals onze hovenier onze tuin al vast heeft betiteld, niet ontbreken.

Het idee is natuurlijk simpel: een hokje waarin een egel kan overwinteren, of in het voorjaar een nest kan maken. We hebben weliswaar nog geen egels in de tuin gezien, maar ze moeten door de buurt scharrelen, want we hebben al wel een paar keer een overreden exemplaar gezien. Helaas.

Maar dan? Hoe groot moet een egelhuis zijn? Waar moet de ingang komen? Welk materiaal moet gebruikt worden? Vooral de site van de British Hedgehog Preservation Society blijkt een waardevolle informatiebron om een beeld te krijgen waar deze stekelige diertjes prijs op stellen. 

Nadat de plek voor het egelhuis in overleg met Jeanet is bepaald, kan Henri het ontwerp maken, met in het achterhoofd dat het overtollige douglas-hout van het terras voor het egelhuis dienst gaat doen. Dat is, net als het multiplex voor de boven- en onderkant van het hokje, van onbewerkt hout. De eerste stap is het selecteren van geschikte plankjes.....

....waarna de montage eigenlijk relatief snel gaat.

Hieronder is het egelhuis al vrijwel af, op de daken na. Via de ingang van ongeveer 12 cm breed, goed toegankelijk voor egels maar blijkbaar net te krap voor katten (en helemaal voor honden), komt de egel via een soort labyrint in het slaapvertrek uit. Dat moet groot genoeg zijn om een nest te kunnen maken, en klein genoeg om te voorkomen dat de egel tijdens zijn winterslaap teveel energie zou verliezen met het opwarmen van de ruimte......

Hieronder liggen beide daken er op. Het hoge dak van de "slaapkamer" is afneembaar zodat het hok, mocht het ooit bewoond worden, in het voorjaar kan worden schoongemaakt. Door het hok tegen de muur te plaatsen wordt de tunnel naar de ingang als het ware dubbel zo lang.

Op zondagmorgen volgt de plaatsing. Nadat we het hok met wat stro hebben gevuld, en voor  een zo goed mogelijke waterdichtheid nog wat extra plastic om het dak hebben geniet.... 

...... wordt het hok op een paar tegels geplaatst aan de zijkant van het huis....

....waarna alles wordt omgebouwd tot wat een verwilderd hoekje moet worden. Basis daarvan is het grootste deel van de inhoud van de houtstek, waarvan we nu definitief besloten hebben dat we dat hout niet meer gaan opstoken.

Hieronder het kant en klare, nu al redelijk gecamoufleerde egelhuis.

Over dit hout gooien we binnenkort nog wat oude bladeren, en we hebben al een paar klimmers in de hoek geplant die het geheel langzamerhand kunnen overwoekeren.

Het resultaat vanuit het perspectief van een nieuwsgierige egel die hier de buurt aan het verkennen is. 

Als een egel dit ziet, lijkt ons de keus niet moeilijk meer!

Doorpakken op zaterdag

Zaterdag. Heerlijk weekend. Een dag om helemaal voor jezelf te hebben. Geen druk, geen verplichtingen. Een beetje uitslapen en dan rustig aan opstaan.

Maar niet vandaag.

Als de wekker om zeven uur af gaat, kijken we elkaar in eerste instantie verwilderd aan. Zijn we toevallig allebei vergeten dat het weekend is? Oh nee, realiseren we ons tegelijkertijd: vandaag gaat de hovenier een tussensprintje trekken door ook deze, normaal gesproken vrije dag goed te benutten. 

Op het programma staan twee klussen. Eerst zal de vijverfolie worden aangebracht zodat de vijver gevuld kan worden, daarna - of tegelijkertijd, afhankelijk van hoe snel de vijver zich vult - zal de schutting tussen ons en de buren worden neergezet.

*** De Vijver ***

Gisteren was al veel voorbereidend werk gedaan, en vandaag hoeft alleen nog het laagste niveau te worden leeggepompt en even afgestreken. Daarna gaat het werk in drie fasen: het begint met het aanbrengen van worteldoek, om vrijwel uit te sluiten dat er nog planten proberen om van onder de vijver naar het oppervlak te komen. Vervolgens komt de folie, en ten slotte het water.

Het worteldoek moet met een paar stenen op zijn plek worden gehouden vanwege de harde wind, en zelfs dan waait het hier en daar nog een beetje op.  Hieronder zijn goed de drie niveaus van de vijver te zien, en is ook te zien hoe het grondwater al weer omhoog probeert te komen.

Als het worteldoek eenmaal ligt, kan de vijverfolie worden gelegd. Eerst wordt het even uitgelegd bij de parkeerplaats achter ons huis. Uitgevouwd is de folie, in feite een vergelijkbaar materiaal als de binnenband van een fiets, zes meter breed. Volgens de hovernier gaat het normaal gesproken meer dan 25 jaar mee. 

Nou, als dat zo is, dan zijn wij dik tevreden!

Als je dit formaat folie ziet, dan oogt onze vijver ineens weer bescheiden.....

Het uitvouwen van de folie over de vijver is een kunst apart. Nadat de folie eerst weer als een tafellaken is opgevouwen, wordt het in het gat van de vijver weer uitgevouwen. Nu komt het er op aan om dit enorme oppervlak aan materiaal netjes aan te laten sluiten bij het gat wat in meerdere hoogtes is gemodelleerd.

Gelukkig heeft de hovenier deze zaterdag hulp van zijn zoon, want het lijkt bijna niet mogelijk om dit in je eentje te doen. Een extra complicatie is het aanbrengen van de folie onder de pergola, wat met de nodige voorzichtigheid en handigheid toch lukt.

Dan is het zover: het eerste water! 

Gisteren hadden wij - heel ruw - de inhoud van de vijver op zo'n 2,5 kubieke meter geschat, en met dit bescheiden waterstraaltje gaat het nog wel even duren voordat de hele vijver gevuld is. 

Maar dat heeft ook een voordeel: vouwen en plooien kunnen door de hovenier met aandacht en beleid worden weggewerkt, voordat het water is gearriveerd.

Intussen is het water al een niveau hoger gekomen, en worden ook hier de plooien gladgestreken.

Uiteindelijk is de vijver tot een paar centimeters onder de rand gevuld, en dat is voor vandaag voldoende. Nu moet de folie zich eerst een paar dagen 'zetten', voordat de vijver tot de rand wordt afgevuld.

Wel wordt alvast het overtollige folie afgeknipt.

Volgens afspraak zal de rand worden afgewerkt met stukken korrelbeton van de bloembakken die de vorige eigenaren in de tuin hadden staan, en die wij vorig jaar al in stukken hadden geslagen maar nog nooit hadden afgevoerd....

Aanvankelijk zijn deze stenen nog ruw en onbegroeid, maar als de tuin en de vijver over een tijdje tot volle wasdom zijn gekomen, dan geeft dit juist een heel natuurlijke aanblik. In elk geval een stuk mooier dan tegels of flagstones, waarmee vijvers ook vaak worden 'afgezoomd'. Dat vinden wij tenminste.

Uiteindelijk is dit het tussenresultaat... wij vinden het nu al bijna mooi! 

 *** De Schutting ***

Het werk aan de schutting begint al als de vijver nog wordt afgevuld. Vandaag is de laatste dag dat de buren de werkzaamheden in onze tuin vanaf hun bank kunnen bekijken, en wij elkaar kunnen groeten als we aan het eind van de dag een kijkje in de tuin nemen om te zien wat er allemaal is gebeurd. 

De schutting loopt bij lange na niet over de hele zijkant van de tuin, want na zo'n 2,5 meter begint de natuurlijke afscheiding in de vorm van een brede taxus die hier waarschijnlijk al decennia staat en waarvan we in overleg met de buren hebben besloten dat die mag blijven staan. 
Verder komt er boven de schutting een balk, eigenlijk een soort mini-pergola, waar onze druif en clematis naar toe zullen worden geleid zodat ook daar uiteindelijk een groen beeld zal ontstaan. 

Om te beginnen moeten de palen in de grond worden gezet.....

....wat nog helemaal niet meevalt, omdat er zelfs op diepte nogal wat bakstenen in de grond zitten...
 

....na het nodige hak en breekwerk, is ook het gat voor de tweede paal klaar.

Nadat vervolgens de derde paal en de balk boven de schutting zijn geplaatst, kan eindelijk het eerste paneel worden aangebracht.

.... waarmee het uitzicht van de buren, en ons uitzicht naar de buren, is weggenomen. 

Tegen de tijd dat de schutting provisorisch staat, is het praktisch donker en kunnen de hoveniers niet verder werken. Aanstaande week moeten de palen nog aan de gevel worden vastgezet, en worden ook de palen in de grond goed gefixeerd.

Hopelijk blijft alles tot die tijd netjes overeind staan, want het kan nu nog een beetje wiebelen. Als Jeanet op internet leest dat we vanavond en morgen windstoten tot 100 km/u kunnen verwachten, plaatst de hovenier nog een soort steunbeer in de grond om te voorkomen dat de schutting scheef zakt.
Anders moet komende week alles opnieuw waterpas worden gesteld..... we hopen, dat dat niet nodig zal zijn....

Modelleerwerk

Elke werkdag waarop aan de vlonder of de pergola wordt gewerkt, begint en eindigt met het in en uit de auto slepen van een flinke hoeveelheid kisten waaruit in de loop van de dag verschillende gereedschappen te voorschijn worden gehaald om het werk zowel precies als een beetje makkelijk geklaard te krijgen. 

Hoewel wij niet weten of alle gereedschap elke dag gebruikt wordt, denken wij wel te begrijpen waarom de hoveniers het hier neerzetten. Want ook al staat de pick-up van de hovenier niet al te ver weg, op het vlonderterras staat het gereedschap pas echt binnen handbereik. Bovendien hou je er zo gemakkelijker het oog op, denken wij. En mocht het heel hard gaan regenen dan schuif je de kisten zo even onder het afdak. 
En natuurlijk maak je op deze manier de laadvloer van de pick-up vrij voor andere dingen, zoals voor het zand dat vandaag gehaald moet worden voor het vormen van de vijver. 

Want dat zal vandaag de hoofdmoot worden, nadat de 'omlijsting' van de pergola klaar is. Omdat de pergola voor een deel boven de vijver ligt, wordt vandaag alleen die 'omlijsting' afgemaakt, zodat afwerking van de vijver onder de pergola nog behoorlijk goed mogelijk is.

 

Twee beelden van de pergola, die zonder vloer en zonder begroeiing een beetje doet denken aan een Necker kubus waardoor Escher zich zo graag liet inspireren. 

***

Na het werk aan de pergola begint het wroeten in de grond van de vijver. De ruwe vorm van de vijver was al aangebracht toen het grondwerk werd gedaan, en de rand rond de vijver was de volgende dag of de dag daana al afgezet met een 'ecolat'. 
Deze ruwe vorm zal vandaag verder worden gepolijst. 

Om te beginnen moeten overtollige wortelstronken worden weggehakt en weggestoken.....

.... waarna het zand er in kan......

 
....en de rand van de vijver naast de ecolat kan worden voorbereid. 

Wij dachten dat als dat eenmaal gebeurd was, het alleen nog een kwestie was van het geheel op het oog een beetje egaliseren. 

Maar zo simpel is het niet.

Voordat de verschillende niveaus van de vijver worden aangebracht, wordt eerst nog eens minutieus nagemeten of alles wel waterpas is. Eigenlijk niet zo gek natuurlijk, want foutjes en slordigheden die hier zouden worden begaan, zijn niet meer te corrigeren als de folie er eenmaal ligt. 

 
Als de verschillende niveaus netjes liggen, worden ten slotte de overgangen tussen de verschillende niveaus aangebracht. Dat steekt zo te zien dan weer niet op een millimeter, dus hier kan de hovenier zich een beetje uitleven door met zijn schep en werkschoenen het geheel af te modelleren......

Morgen is het weliswaar zaterdag, maar dan wordt de folie aangebracht en de vijver gevuld met water. En als het meezit wordt een begin gemaakt met de schutting met de buren. 

De weekendborrel met bitterballen laat deze week dus nog een dagje op zich wachten.....

De pergola

De laatste klus van gistermiddag was het uitzetten van de lijnen voor ons avondterras met pergola, zodat vandaag met de bouw van die pergola een vliegende start zou kunnen worden gemaakt.

Dit terras gaat twee bij drie meter groot worden, en wordt voor een deel over de vijver heen geplaatst. Ons leek dit mooi, omdat je dan vanaf dit terras direct aan ons kleine waterpartijtje zit, met hopelijk zicht op mooie waterplanten en als het meezit kikkers en salamanders die op de rand van de vijver zitten te zonnen. Maar van de hovenier begrepen we dat dit niet alleen aangenaam, maar ook nuttig is, omdat het niet goed is als een vijver met een relatief groot ondiep gedeelte de hele dag in de zon ligt. 
Dat sterkt ons in het idee dat dit een goede keuze is geweest, en lijkt het ontwerp nog wat weldoordachter te maken dan het feitelijk was..... 

Boven dit terras komt een pergola. De palen daarvan zijn zo stevig dat we er een hangmat tussen kunnen spannen waarop je 's middags kunt wegdutten onder het lommerrijke blad van de druif en van de clematis. Of misschien van een blauwe regen, die ook een tijdlang één van onze favorieten voor deze plek geweest is, en nog steeds niet helemaal van het toneel verdwenen is. 

***

Maar voordat al deze dromen werkelijkheid kunnen worden, moet eerst het zware werk worden gedaan. De ochtend begint met nog eens nauwkeurig (na-)meten of alles goed komt te staan.

Daarna is het plaatsen van de palen aan de beurt, waarvoor behoorlijk forse gaten in de grond moeten worden gemaakt.....

....die bovendien nog eens precies op de hoeken van de uitgezette lijn moeten komen, zoals hieronder is te zien.

Nadat de palen zijn gezet, wordt onder het hele terras worteldoek aangebracht zodat onkruid zoveel als mogelijk wordt ontmoedigd om hier zijn groene kopje tussen de planken omhoog te steken. 
Als dat eenmaal is gebeurd, kan de constructie waarop de vloerdelen van het terras worden gelegd, worden aangebracht. Hieronder is te zien hoe dat er uit komt te zien, terwijl de hovenier een dubbelcheck doet of de vloerbalken precies passend zijn.

Als de vloerbalken van het terras eenmaal liggen, wordt ook duidelijk welk deel van het terras over de vijver heen komt te steken.

Nadat het 'fundament' van de pergola is gelegd, komt de bovenrand aan de beurt. Alles kan op ons nieuwe, royale vlonderterras worden uitgemeten, waarna de balken die bovenop komen te liggen in verstek worden gezaagd...... 

 ....om vervolgens vastgeschroefd te kunnen worden. 

Nu de eerste balken bovenop de pergola liggen, krijgen we al een aardig beeld van hoe het eindresultaat er uit komt te zien. 

Morgen wordt de pergola verder afgemaakt.

***

Omdat plannen vooruitzien is en er, nadat de pergola klaar is, weer een volgende klus in onze tuin wacht zoals de aanleg van de vijver.....

 
..... pompt de hovenier vandaag tussen de bedrijven door nog even onze met regenwater volgestroomde vijver leeg. Nu de vijver is leeggepompt, kan de vorm van de vijver verder worden gemodelleerd en de folie morgen of overmorgen worden aangebracht. 

Nadat de hoverniers na weer een flinke werkdag naar huis gaan, kijken wij nog even weer rond in de tuin. Hoewel de pergola nog niet af is, zijn we heel tevreden over het tussenresultaat. 
Vanuit de woonkamer zorgt het verticale element, dat de pergola is, voor een zekere 'diepte' in de tuin. Jammer dat het al zo snel donker wordt, anders hadden we nog iets langer van dit beeld kunnen genieten en kunnen dagdromen hoe het hier de komende zomer zal zijn.....