Wennen

Tja, daar zitten we dan, dinsdag de 23e december, onze eerste avond in het nieuwe huis. We hebben geen zin meer om zelf een hapje te koken, dus zijn we even richting Domino's pizza gelopen die hier op een paar honderd meter vandaan zit. 

Gewapend met een 'Tonno' en een 'Veggie' zijn we, tussen de verhuisdozen, aangeschoven aan onze oude vertrouwde tafel, en hebben we onze eerste avond "thuis" gevierd met bubbels. 

Maar eigenlijk zijn we te moe en te chagrijnig na alle werk, stress en drukte om er echt van te kunnen genieten. En vandaag moesten we vooral zien dat we alles net zover ingericht kregen dat we niet meer terug naar de flat van Henri hoefden, waar we niet meer echt konden overnachten omdat de meeste spullen daar intussen al uit gehaald zijn. 

*****

Woensdag voor Kerst. Na een redelijke nachtrust - wat is het hier stil, maar wat is hier veel licht met die straatlantaarns, en je ruikt de coating op de vloer nog - toch weer vroeg uit de veren omdat we nog Kerstinkopen moeten doen. In de normaal gesproken zo rustige AH in het centrum van het dorp is het ineens een drukte van belang zoals we nog niet eerder hebben meegemaakt. Wij houden het bescheiden en hebben alleen wat extra croissants en hapjes voor bij een wijntje meegenomen. 

Verder moeten vandaag nog spullen uit de flat van Henri naar het grofvuil, en nemen we zijn werktafeltje mee, zodat er straks ook weer een blog kan worden getypt. 

Aan het eind van de middag besluiten we per fiets van Henri's flat naar het nieuwe huis te rijden. Vandaag is het redelijk weer én hebben we een flinke wind in de rug, vanaf morgen komen er winterse buien. Het fietstochtje van zo'n vijftien kilometer onderbreken we halverwege voor een cappuccino die we nemen in een tentje vlak achter huis ten bosch. 

*****

Vanavond, op Kerstavond, hebben we voor het eerst de keuken echt ingewijd, en hoe kan dat beter dan met Henri's overheerlijke poor man's nasi!? Het is even wennen aan het grote aanrecht, en met zijn tweeën moeten we zoeken waar alle ingrediënten in de keukenlades verstopt staan. Maar uiteindelijk staan de pannen te dampen op het vuur, alsof het nooit anders geweest is.

In de tussentijd zijn we bezig met kleine opruimklusjes, zoals het af en toe opentrekken van een verhuisdoos, of het verplaatsen van een tafeltje van de ene naar de andere plek in het huis. Maar het echte grote uitpakwerk stellen we voorlopig nog even uit.

Morgen en overmorgen moeten we eerst de laatste dingen overbrengen van Henri's flat, en voor de rest willen we vooral ook een beetje bijkomen op deze Kerstdagen. 

Misschien hebben we volgende week weer moed en energie om verder uit te pakken en weer wat te gaan klussen, want er is nog genoeg te doen.